Paleokristana arkeologio

Ruinaĵoj de bizanca preĝejo, en areo de lageto Betesda. Elfosita en 1964, ĝi konfirmis johanan tekston, kiu antaŭe estis taksata fantaziaĵo aŭ interpolaĵo, nome Jo 5, 2: En Jerusalem apud la Pordego de Ŝafoj estas lageto, nomata en la Hebrea lingvo Betesda, havanta kvin portikojn.[1]

La paleokristana arkeologio estas la studo pri kristanismo de la unuaj jarcentoj pere de arkeologiaj malkovroj, la dokumentado kaj la analizo pri la materiaj spuroj (arkitekturo, manfaritaĵoj, ilustraĵoj, biologiaj kaj homaj restaĵoj kiuj konserviĝis).[2]

La arkeologiaj trovitaĵoj estas utiligitaj por la studoj koncernantaj la historiecon de Jesuo kaj la originon de kristanismo.

  1. James H. Charlesworth, Jesus and archaeology, Wm. B. Eerdmans Publishing, 2006. p. 566
  2. Charles Wesley Bennett, Christian archaeology, Volumo 4, Phillips & Hunt, 1888.

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Tubidy